De sfeer van erkenning en vernieuwing is een naar buiten gerichte sfeer, wat betekent dat het in deze sfeer vooral gaat om de wisselwerking tussen inclusief theater en de maatschappij.
Het als kunstvorm serieus genomen worden en aan kwaliteit te winnen, wordt in verband gebracht met de randvoorwaarden waaronder de financiën die hiervoor nodig zijn, met de professionele ontwikkeling van alle betrokkenen (acteurs zonder een beperking, acteurs met een beperking, hun begeleiders en de theatermakers) die begint met een inclusieve kunstvakopleiding. Ten slotte wordt het thema van deze sfeer in verband gebracht met erkenning door de kunstwereld, politiek en maatschappij, en met kritiek op de maatschappij.
