Citaat
Luister naar een fragment uit één van de interviews, ingesproken door acteurs van Theater Babel Rotterdam. Eerst wordt verteld waar het fragment over gaat, daarna volgt het letterlijke citaat.
Zeggingskracht
Theatermakers vinden het van belang dat de individuele kracht van spelers met een beperking zichtbaar wordt gemaakt. Niet alleen in het spel zelf, maar ook in de kostuums. De lijven zijn anders – en soms specifiek van vorm – en theatermakers vinden dat het kostuum moet bijdragen aan de schoonheid van de spelers. Sowieso is een professioneel vormgegeven voorstelling voor theatermakers essentieel. Het versterkt de zeggingskracht naar het publiek en brengt een esthetische waarde aan.
Referentiekader
Bij het ontwikkelen van theatrale beelden zoeken theatermakers de grenzen op. Zij merken dat begeleiders geneigd zijn om eerder een grens te trekken. Zelf durven zij verder te gaan, waarbij ze merken dat het spel soms over kan gaan in werkelijkheid. Dat risico is er in de voorstelling niet; dan ligt alles vast en is die grens altijd helder. Maar ook tijdens repetities waarborgen theatermakers de veiligheid, door het spel nauwgezet te volgen en in te springen wanneer het nodig is. Overigens is het voor de acteur met een beperking vaak geen probleem om grenzen te overschrijden, maar voor het publiek kan dat wel zo werken. Dat stelt soms na afloop de vraag of er niet te ver is gegaan als een acteur bijvoorbeeld in zijn broek plast. Het eigen ongemak is hier dan het referentiekader, want de acteur vindt het geen probleem.
Rolmodel
De professionele ontwikkeling van acteurs met een beperking vraagt om een persoonlijk ontwikkelingstraject, waarin wordt afgesproken hoe persoonlijke ambities kunnen worden vertaald van vrijetijdsbesteding naar een professionele inzet. Dit persoonlijk ontwikkeltraject moet twee keer per jaar worden geëvalueerd. Zo is het voor een danser van belang dat hij ervaart hoe het is om geen twee of drie dagen te trainen, maar vier of vijf dagen. Dansers met een beperking beginnen pas op latere leeftijd met dansen, waardoor een grote inhaalmanoeuvre nodig is. Theatermakers vinden dat het reguliere circuit meer gelijke kansen voor dansers met een beperking moet creëren, zodat ook zij zich professioneel kunnen scholen en zo een rolmodel kunnen worden voor andere dansers met een beperking.
Maatschappelijk bewust
Door de professionele werkomgeving en de samenwerking met professionals zonder beperking raken acteurs met een beperking minder geïsoleerd en worden zij meer maatschappelijk bewust. Theatermakers zien ook dat de acteurs qua spelniveau boven zichzelf uitstijgen door het werken in een gemengde groep acteurs. Bovendien stellen zij vast dat door op verschillende locaties te werken, het publiek groter wordt en de materie veelzijdiger.