Wereldtentoonstelling 1958 (Expo 58)
‘Balans van de wereld voor een betere wereld’
- Atomium = vergroting ijzerkristal
- IJzeratomen vormen samen een stevige kristalstructuur, dankzij hun onderlinge energetische verbinding
- De atomen gaan gemakkelijk een verbinding aan met hun omgeving
- atoom = bol = sphère = sfeer
Het Atomium-model is ontleend aan het bekende bouwwerk in Brussel, gemaakt in 1958 voor de Wereldtentoonstelling die dat jaar in België plaatsvond. Dit bouwwerk bestaat uit negen ijzeren bollen, in het Frans sphères geheten, door ons vertaald als ‘sferen’.
Dit Atomium-model gebruiken we in dit onderzoek als een metafoor, die je als volgt kunt begrijpen en gebruiken:
- Als een museum met daarin een parcours dat je naar eigen behoefte kunt afleggen. Als een bepaald onderdeel of een bepaalde zaal van de tentoonstelling je in het bijzonder interesseert kun je daar wat langer in rondkijken. Een onderdeel dat je minder boeit kun je overslaan of er even snel doorheen lopen.
- Het Atomium stelt een (ijzer)molecuul voor, waarbij de negen bollen (ofwel sphères) atomen voorstellen. Zowel binnen een molecuul als geheel, als binnen de afzonderlijke atomen heerst een energetische spanning: een geheel van aantrekkende en afstotende krachten, die (soms sterker en soms zwakker) met elkaar in evenwicht zijn. Deze krachten houden de onderdelen bij elkaar zodat ze samen een min of meer stabiel geheel vormen. Echter, door krachten van binnenuit of buitenaf kan een molecuul of atoom zomaar een reactie met de omgeving aangaan, en zich aldus verbinden met andere moleculen of atomen. Hierdoor wordt het bestaande evenwicht tussen de aantrekkende of afstotende krachten verbroken en ontstaat er spanning die opgelost wil worden, net zolang tot er een nieuw (voorlopig) evenwicht ontstaat tussen aantrekkende en afstotende krachten.
- Dit systeem van aantrekking en afstoting, van spanning en ontspanning, is vergelijkbaar met een dialoog tussen (bijvoorbeeld) een individu en de samenleving, of tussen de ene groep mensen en de andere. Voor het begrijpen van ons onderzoek zijn de ervaringen van alle deelnemende partijen geclusterd tot zes thema’s die we ‘sferen’ noemen. Elke ‘sfeer’ representeert een ander aspect van de inclusieve samenwerking. In de online omgeving kan iedereen, ook mensen met een beperking en hun begeleiders, in de verschillende ‘sferen’ leren van praktijkervaringen en verhalen van anderen.