Wat houdt dit experiment in?
De onderzoeksvraag van theatermaker Paul Röttger van theatergroep Babel was: Hoe kan de theatermaker (Paul) zijn ervaring overdragen aan nieuwe inclusieve makers? Zes kunstenaars die theatermaker willen worden hebben voor twee sessies kleine producties gemaakt.. Paul heeft wekelijks een evaluatiegesprek gevoerd met de makers. Onderzoeker Monique Bussmann heeft dit experiment gevolgd.
Het resultaat is dat het goed werkte door de makers vooral hun eigen gang te laten gaan en dat Paul vooral heeft gefaciliteerd. Regelmatige begeleiding is belangrijk waarin Paul de makers veel laat reflecteren en wat werkt is om tijdens de begeleiding vooral open vragen te stellen en de makers in alle vrijheid hun eigen mening of twijfel laat uitspreken.
Als je inclusief wilt werken moet je veel meer je eigen ego aan de kant zetten!
Luister naar de reflecties van de theatermaker
Paul: “Als je inclusief wilt werken moet je je eigen ego veel meer aan de kant zetten, en daar heb ik erg veel plezier van, moet ik zeggen, en daarom was het niet moeilijk om de anderen, in dit geval de dames (theatermaaksters), alle ruimte te geven die ze wilden.”
Paul: “Ruimte geven doe ik ook als ik op de vloer sta, als ik regisseer, ik vraag wel wat, ik probeer wel duidelijk te zijn in wat ik zoek, maar ik moet toch uitgaan van wat mij aangeboden wordt.”
Paul: “Dat andere theatermakers met hun hoofd zeggen: ik wil professioneel werken, ook met mensen met een beperking, maar zodra ze tegenover die speler of speelster staan gaan ze toch vaak, vind ik hun aanpak te soft, te aardig, te lief. Gaan ze toch ook praten alsof mensen bejaard zijn of niet begrijpen wat je bedoelt en dat is een valkuil waar eigenlijk iedereen wel instapt.”
Paul: “Het begint vooral bij jezelf, hoe jij denkt over de mens die anders is dan jij.”
Paul: “Daarom is het ook zo van belang dat kunstvakopleidingen hier structureel aan werken, want inclusief werken begint bij jezelf, het zit in je denken over de wereld.”
Impact beperking en Professionele ontwikkeling theatermakers
Paul: “Maar dan gaan ze toch, omdat hij niet kan praten en daar maakt hij dan ook misbruik van, zoals S, die doof is, gaan ze toch altijd hard praten en met hele simpele taal, terwijl ze heel intelligent is, maakt vloggen, bloggen, is zeer talig, maar daar moet je even doorheen. Je moet als inclusieve maker, dus nog steviger in je schoenen staan, dan bij niet-inclusief werk.”
Maakproces en Kunstvakopleiding
Paul: “Als je inclusief wilt werken, dan begint dat bij jezelf, dan begint dat bij de vraag, waarin ben jij anders dan een ander en als het goed is relativeert dat jouw opvatting over je vak, over je menszijn, over je methodiek waarbinnen je geschoold bent. Dat betekent dat je die methodieken en aannames en vooroordelen, dat je die ter discussie moet stellen. Maar het begint bij jezelf!”
Paul: “Dat is iets wat een mens met een beperking nauwelijks heeft, zo’n ego. Die hebben ze er namelijk voor een deel ook wel uitgeramd, daar worden ze voor gestraft, want ze kunnen niet kiezen… Dan bepalen altijd anderen hoe het moet.”