Wetenschappelijke analyse van de interviewteksten resulteerde in ‘zes sferen van inclusieve samenwerking in het theater’ die samen een model vormen: het Atomiummodel.
Breng een bezoek aan elke sfeer van het atomiummodel, ontdek welke onderwerpen je er tegenkomt. Lees en luister vervolgens naar wat de geïnterviewde groepen over ieder onderwerp te vertellen hadden
Het Atomium-model is ontleend aan het bekende bouwwerk in Brussel, gemaakt in 1958 voor de Wereldtentoonstelling die dat jaar in België plaatsvond. Dit bouwwerk bestaat uit negen bollen die samen de vorm hebben van een ijzermolecuul, in het Frans sphères geheten, door ons vertaald als ‘sferen’.
Het Atomium gebruiken we als een metafoor die je als volgt kunt begrijpen en gebruiken:
Als een museum met daarin een parcours dat je naar eigen behoefte kunt afleggen. Als een bepaald onderdeel of een bepaalde zaal van de tentoonstelling je in het bijzonder interesseert kun je daar wat langer in rondkijken. Een onderdeel dat je minder boeit kun je overslaan of er even snel doorheen lopen
Het Atomium stelt een (ijzer)molecuul voor, waarbij de negen bollen (ofwel sphères) atomen voorstellen. Zowel binnen een molecuul als geheel, als binnen de afzonderlijke atomen heerst een energetische spanning: een geheel van aantrekkende en afstotende krachten, die (soms sterker en soms zwakker) met elkaar in evenwicht zijn. Deze krachten houden de onderdelen bij elkaar zodat ze samen een min of meer stabiel geheel vormen. Echter, door krachten van binnenuit of buitenaf kan een molecuul of atoom zomaar een reactie met de omgeving aangaan, en zich aldus verbinden met andere moleculen of atomen. Hierdoor wordt het bestaande evenwicht tussen de aantrekkende of afstotende krachten verbroken en ontstaat er spanning die opgelost wil worden, net zolang tot er een nieuw (voorlopig) evenwicht ontstaat tussen aantrekkende en afstotende krachten. Dit proces van aantrekken en afstoten, van spanning en ontspanning, is vergelijkbaar met wat er speelt op de vloer, bij het maken van inclusief theater en tussen inclusief theater en de maatschappij.
De resultaten van het project zijn geclusterd in zes sferen. In elke sfeer kun je kennismaken met een bepaald aspect van inclusieve samenwerking in het theater, met hoe acteurs (met en zonder beperking), begeleiders en theatermakers dit aspect van de samenwerking ervaren.
Drie van de zes sferen hebben betrekking op wat zich op de vloer afspeelt, dit zijn de naar binnen gerichte sferen. Drie andere sferen hebben betrekking op de uitwisseling tussen inclusief theater en de maatschappij: de naar buiten gerichte sferen.